INTRO op case: The Joy of Cooking
Heb jij ooit al eens nagedacht over de hoeveelheid tijd die je opbrandt tijdens het koken? Hecht je belang aan die tijd en vind je deze goed besteed? Haal je liever snel iets af, of steek je graag gauw iets in de oven? Vind je het belangrijk om tijd te nemen om te koken en te eten en de sociale relaties die hier vaak mee samengaan? Deze casus geeft ons de mogelijkheid om naar bovenstaande vragen te kijken. Joseph Campisi (2015) vindt dat we als mensen bewust moeten zoeken naar verbinding met de wereld en hier het plezier van leren inzien. In de casus vertrekt hij vanuit de Slow Food Movement waarin hij pleit voor een “vertraging” van onze omgang met eten. Deze beweging is ontstaan als reactie op de Fast Food maatschappij waarin we steeds vaker vertoeven. In deze maatschappij verliezen wij de voeling met de wereld doordat we gebruik maken van verschillende apparaten (devices). Volgens Campisi is de Slow Food Movement een voorbeeld dat mensen kan aanmoedigen om aandachtig samen te zijn met elkaar en met de wereld. Hierbij introduceert hij het concept ‘focal practice’[1]. Dit zien we ook terugkomen in de afbeelding, tijd is vluchtig en komt niet terug eens ze voorbij is, we zien hoe de tijd letterlijk wordt opgebrand. Daarnaast zitten mensen samen en nemen ze tijd om dichter bij elkaar en de wereld te komen en hun verbinding te versterken. Het gaat dus over de manier waarop we in de wereld staan. De tijd die we spenderen met elkaar en met de wereld zouden we bewuster moeten beleven. [1] Dit concept werd eerder al voorgesteld door Albert Borgmann in zijn boek “Technology and the Character of Contemporary Life” (1984). Joseph Campisi baseert zich hierop in zijn artikel. |
|
REFERENTIE
Campisi, Joseph (2013). The Joy of Cooking: Slow Food and Borgmann's "Culture of the Table". Food, culture, & society, Vol.16 (3), p.405-419
Campisi, Joseph (2013). The Joy of Cooking: Slow Food and Borgmann's "Culture of the Table". Food, culture, & society, Vol.16 (3), p.405-419